Frozen Yogurt-realisaties.

De meeste mensen maken levensbeslissingen terwijl ze aan het douchen zijn. Ze maken een to do list in hun hoofd, bedenken wat ze aan willen doen, stampen woordjes van Duits in hun hoofd en bedenken of ze nou een crush op hun beste vriend of die leuke jongen van hun naschoolse activiteit hebben. Tja, ik niet.

Ik heb de gewoonte om wanneer ik eten maak na te denken. Terwijl ik door een pan met groentes roer of fruit snij voor een smoothie kan ik het beste nadenken. Misschien omdat ik rustig ben omdat er eten in de aantocht is, ik heb echt geen idee.

Zo had ik ook een realisatie terwijl ik Frozen Yogurt aan het maken was. Ik wil weg.

Om eerlijk te zijn ben ik Nederland echt zat. De meeste mensen zijn compleet geschift, we hebben een rotklimaat, en ik ben toe aan iets nieuws. Een hele nieuwe plek, een nieuw land. Ik wil reizen, de wereld ontdekken, talen (beter) leren.

Dus, terwijl ik mijn bevroren yoghurt met bosvruchten en bosbessen at, vroeg ik me af, waar moet ik in godsnaam heen? De wereld is aardig groot en ik ben vergeleken daarmee aardig klein en jong. And suddenly, it hit me.

Ik heb een zus. Die woont in Amerika. Toen we daar waren werd ik instantly gelukkig, de atmosfeer, de mensen, de taal, de winkels, ik ben (opnieuw) verliefd geworden op Amerika. Huh, opnieuw, denk je dan? Ja, ik heb er gewoond als kleine Liselotte. Ik ben gewoon een echt oerhollands  meisje hoor, mijn ouders besloten opeens hun twee dochtertjes mee te sleuren naar een wildvreemd land. Ja is goed.

Dus, ik ga naar Amerika. Ik heb het mijn ouders gemeld.

Ik ga een tussenjaar nemen na mijn havo.

Nog twee jaar.

Godallemachtig.

Is het vreemd als ik nu al m’n koffers pak?